bugün kuşlar gibi hür, bir ağaç gibi tek, bir orman gibi kardeşçesine ve rakı şişesindeki balık gibi uyandım. camdan baktım her yer karla kaplı idi. sevindim içim de beyaza boyandı filli boya ile. kendi kendime ödül töreni yaptım, kırmızı halıda yürüdüm, röportaj yaptım kendimle.
arabamdan kış lastiklerini sökmediğim için sevdim kendimi. kış uzadı diye üzülmedim, ne de olsa kışın sonu bahardır dedim, sevindim durdum.
yolda santana benim için gitar çaldı, karla kaplı ağaçların üstünden zıplayarak beni takibe aldı.
bin atlı akınlar yaptım, bin beygir güçleriyle yolları tırmandım. yolda sisli dağlar, pembe bulutlar, noel ağacı giysilerini çıkarmak istemeyen köknarlar vardı.
edward norton ve danny devito bana tweet attı. ne dediklerini anlamadım ama sevdim onları. birinin karizmasını birinin sevimliliğini aldım kestim biçtim kendine manita yaptım. biraz üzerime bol geldi ama olsun seneye de giyerim dedim.
sözlük bana küsmüş dediler, öperim dedim barışırız. öptüm sözlüğü gittim kendimden bağımsız kendi meclisim için aday oldum. liste de benim başkan da.
küsecek olursam zati bir kendime küserim.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?