anadilde eğitim

anadilde egitim bireysel bir hak olmanin otesinde kaliteli bir egitimin olmazlarindandir.
anadilde egitimi uygulayan ulkelerin dayanak noktalarindan biri de budur. zira istatistikler yabanci dilde egitim goren cocuklarin digerlerine gore daha yavas ogrendigini ortaya koymustur. bu arastirma sonuclari zeka ile yakin uzak baglantili olmadigi halde, sonuclari irkci kesimlerce bayrak edilmektedir. almanya’daki turk cocuklarinin zeka geriligini iddia eden zihniyet arastirma verilerine yaslanarak bu soylemlere kalkismistir. egitimde kaliteyi hedefleyen kisilerce yurutulen "anadilde egitim" kampanyalari yazik ki irkci zihniyetlerce "odenek eksikligi" vb gerekcelerle baltalanmaktadir.
dikkate alinmasi gereken bir diger gercek ise "hak verilmez, alinir" gercegidir. eger ortada talep yoksa arzi tartismanin da fazla bir anlami yoktur. anadilde egitimin lise secme sinavlari, universite sinavlari gibi cocuklari at yarisina sokan sinavlara yansimayacagini bilen halkin da boyle bir talebi olmayacaktir.
ancak bu bir surectir. konunun sicakliginin korumasi gerekli duzenlemeleri de tartismaya acacaktir.
ozel okullarin sinav sonuclari icler acisi durumdadir. anadilde egitim azinliklara oldugu kadar cogunluga da gerekli bir egitim bicimidir. birakmali gavur kici yalamayi.