8 nisan 2008 chelsea fenerbahçe maçı

ankakusu
bilmiyorum en son ne zamandi...
bir tek kulübün arkasinda oldugumuz...
kendi takimlarizi bir kenara birakip,
o gün, o maç için bir oldugumuz...

bilmiyorum en son ne zamandi...
tutmadigim bir takimi anlatirken,
’biz’, ’bizim takim’ diye bahsetmem...
ve benim gibi nicesi vardi,
bunu garipsemeyen...

bilmiyorum en son ne zamandi...
onlarca insanin bir dernekte toplanip sadece bir takimi destekledigi...

heyecan... umut... sigara dumani... sigara dumani... ve hiç eksilmeyen konusmalar, tartismalar... uslu durmayan çocuklar... milleti uyaran idareciler... gelip-giden çay bardaklari... gazozlar... tostlar... garip bir kargasa... yer bulma derdindeki onca insan... elden ele uzatilan sandalyeler... arkadaslarla yapilan onca yorum ve taktik analiz... kahkahalar, gülümsemeler, tebessümler... bagrislar, haykirislar ve iyi niyetle söylenmis küfürler... gerilen sinirler... isiyan ortam... kizaran yüzler... çekilen of’lar, ah’lar ve hayiflanmalar... ve illaki ’keske’ler...

ve bir heyecan... sigara dumani... ter...

sonunda suya düsen bir umut ve bir hayal kirikligi...
buna ragmen tesekkürler...
bu başlıktaki tüm girileri gör

neden bekliyorsun?


bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

üye ol