şarap

her gun bi kadeh icildiginde kirmizisinin kan yaptigi beyazinin soguk icildigi kendi baginizdan kendiniz yaptirinca tadindan icilmeyen eksperi bulunan her birinin farkli kadehi olan sevene kopekoldureninin bile guzel geldigi belli bi sure sonra kadehi kaldirip renginden kokusundan ve mantarindan tadinin nasil oldugunu kac yillik oldugunu anlayabileceginiz bazi gotu kalkik balon entellerin ayh ben bunu icmem yemek sarabi bu diye dolandiklari ama aslnda dunyanin en guzel saraplarindan birini reddetmis olabilceklerini bilmeden yasatan fransada satolarda guzel guzel satilan hata sato sahibesinin her birinden tek tek tepsilerde getirip tattirdigi kirmizi etle kirmizisi beyap etle beyazinin gittigi yillandikca guzel olani da olan olmayani da olan simdiye kadar ictiim en guzelinin bir suryani yasli teyzenin elinden cikip bardagima geleninin oldugu ortamina gore tadinin degisebilecegi ama en guzelinin aileyle icileni oldugu vazgecilmez ve vazgecilmemesi gereken icecek.

(bkz: anlatim bozuklugunun gozune vurmak)
(bkz: noktalama kullanmamaya inat etmek)