çok da üzüntülü olmamakla beraber ’ben aslında kendime yeterim be’ dediğin andır. çok güvendiğin, yeri geldiğinde ailenden bile yakın olan o kişinin bir gün gelipte bir kazığını yediğinde seni dumurdan dumura koşuşturan andır.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?