ağlamak için izlediğim fakat hiç ağlamadığım, aşkı çok iyi anlatan hele ki ryan goslıng e ilk 10. dakkadan itibaren ağzımın suyunu akıtan film.başındaki manzaraların bi türlü bitmemesi sonucu "millet heralde buna ağlamış film böle sürüyo " dememe sebebiyet vermesi dolayısıylada kardeşimin kahkahası yüzünden klavye , mouse ve monitörün çeşitli yerlerine nescafe püskürttüm.tabi oda ayrı.ama film şahane.gerçek hayattada sevgililermiş bunlar.anca öyle , öyle öpüşülür zaten.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?