güldünya

doğruyu ak yanlışı kara bildirdiniz ya hep bana.akın içinde biraz kara,karanın içinde de ak göstermeyi bilmediniz,bildiremediniz.görsem aklını kaçırdı bu kız dediniz.ağzıma en karasından mühürler vurdunuz da dimağıma,özgürlüğün ne olduğunu bilen tek parçam olan ruhuma vuramadınız mühürlerinizi..
aşk diye bir şey varmış,duydu özgür ruhum..nedir ne değildir bilmek istedim.insanlar uğruna ölünecek bakışlar var dediler,canını verirsin dediğin gülüşler,bir kere dokunmak için divane olunacak tenler var dediler.dokunmak dediler,başka bir tene dokunmak..nasıl bir şeydi acaba?yanmaz mıydı ki elim başka tene değince?allah baba atmaz mıydı beni cehennemine?ama bu kadar günah olsaydı,bu kadar kötü olsaydı bunca insanın aşk derken sesi titrer miydi?size sorsam söylemezdiniz,döverdiniz de üstelik,içine şeytan girmiş bu kızın der okutur üfletirdiniz belki.hem ben size yakıştıramazdım bir gülüşe bir bakışa kurban olmayı.koskoca abilerim,babam,eksik eteğin birinin bakışına,gülüşüne kapılacak ha?yakışmaz ki erkek kısmına..
ama gün geldi ya,sizlerden birinin benim bakışıma kıymet verdiğini gördüm,içimi titretti bir bakışıyla,anlayamadım elim ayağıma dolaştı.hiç öğrenmemiştim ya bunları,aşkın tarifsizliğinden tarif oluşturdum kendime.kalıpsız dediler diye sınırsız sandım.tenine dokununca yandım,elim yandı,gönlüm yandı,aklım dimağım yandı.cehennem ateşiyle değil de ruhumun ateşiyle yandım ilk başta.başkasını umursamadım,umursayamadım.kim umursamıştı ki beni daha önce ondan başka zaten?o halde ben de umursamamalıydım eşiymiş çoluğu çocuğuymuş.hem orda mutlu olsa bana gelmez,bana böyle bakmaz,böyle dokunmazdı.
beni sevmese canıma başka bir can katamazdı.içimde büyüttüğüm aşk parçamın,bebeğimin,ümitimin babası olmazdı.
bir kere öldürmeyi denediniz beni,olmadı ya,yaşayasım vardı,bebeğimi doya doya koklayasım,emziresim,sevesim..ben oğlumdan geçemezdim ya siz de dar kalıplarınızdan geçemediniz.kansızca aldınız yaşam hakkımı elimden.istediğim gibi yaşayamamıştım zaten ya,keşke istediğim gibi ölebilseydim.ölümüm sizin elinizden değil de taptığımdan gelseydi.sahi o razı geldi mi benim ölmeme?karşısına çıkınca soracağım ilk şey bu olacak..
yaşayan kullarının hangisi benden daha günahsızdı da razı gelmiyorsun buraya gelmelerine?var mı adalet diye bir şey sahi?yoo,önce sevdiğimi alırım yanıma masalına inanmıyorum ben artık,adaletten dem vurma bana.ümitlerimi,ümidimi bırakıp gelmişim buraya,sen hala bana masal okuyorsun..neyse,hep senin dediğin olmuştu ya,şimdi de o olsun,isyan etmek günah demişti abilerim zaten..
şimdi allahım,senden tek isteğim,ruh parçamı al yanına biraz seviyorsan.sevdiğimi alırım önce yanıma dediğinde inanmamı istiyorsan.yaşanacak bir şey yok oralarda bu haliyle.dokununca yanacağı ten ölüm saçacaksa etrafına,varsın bilmesin o duyguyu..
akı da karayı da hiç görmesin daha iyi eğer grinin varlığından habersiz kalacaksa.siyahın için de ak,akın içinde de siyah barındırdığını bilmeyecekse..
hiç bir şey öğrenmesin eğer öğrendikleri onu başkalarının celladı yapacaksa..
ya da orayı biraz daha yaşanılır kıl allahım,insanlar yeniden duyguları olduğunu hatırlasınlar,kağıt parçası için birbirinin gözünü oymaya kalkmasınlar,düşünmekten yoksun kalmasınlar,sevgisiz kalmasın gönülleri,gördüklerinde her daim dizlerini titreten birileri olsun,kıyamasınlar ona,babalar kızlarını her haliyle sevsin ya,günahınla da sevabınla da parçamsın desin,sarılmaktan korkmasınlar,şımarırmış dedileri diye sadece uyurken o minnacık elleri öpmekten koklamaktan,bukle saçlarını okşamaktan vazgeçsinler allahım.
ümidim benim olamadı bari yorgun dünyanın ümidi olsun..