sabah uyanılır, uyku sersemi bakılır denize çengelköy sırtlarından, yeşilliği tanıdık gelir, askeri lisenin tepesindeki bayrağa kayar gözler istem dışı. tanıdıktır esintinin yönü. hayal kırıklığı.
lodos; yalnızlığı ve özlemleri algılamanın zamanı. dışarı çıkmalı, görmeli hayatı ve tanımalı kendini. denize doğru irtifa düştükçe hayatı hatırlamalı ve unutmalı yalnızlığını, ağaç kokusu yerini yavaş yavaş denizin güneybatıdan gelen kokusuna bırakırken. kendini kandırmaya çalışmalı; bile bile yeşilin ona yalnızlığını hatırlatacağını, kendini bulmaya çalışmalı.
yalnızlığını unutmaya çalışmalı lodosun kıyıya vurduğu çöplerin arasında, balık tutanlara ’rastgele’ demeli, onlardan gelen tebessümle mutlu olmalı.
ah lodos; çelişkilerin esintisi, mutlu-mutsuz, tenha-kalabalık, kendi hayatın-onların hayatları, yeşil-mavi... kendini çelişkilerinden kurtarmaya çalışan hırçın ve yeşil deniz; hayat ve çelişkilerinden çelişkilere tutunarak kurtulmaya çalışan insanlar. deniz ve onun yeşili.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?