tıpkı sonbaharda ağaçtan kopan bir yaprağın rüzgarla yol
alması ama yere düşmemesi.... başı boş ama doğaya uygun,aitsiz zamana ait bir parça...bir anda bütünlük bir anda
hiçlik... kopmuş damarları bağlamaya çalışmak, bazen de akıp giden kanı izlemekten zevk almak gibi....
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?