fenerbahçeli olmak

dimdik durmak, aldırmamaktır...

herşeye rağmen takımının arkasında durmaktır
futbola sadece "futbol" gözüyle bakmamaktır...

maraton üstte ailenle maç seyretmektir
çocuklarını fenerbahçeli yetiştirmektir...

her maçtan sonra renkdaşlarınla sevinmek,onlarla üzülmektir...

maç günü eğer formanı giymediysen alınan mağlubiyetten kendini sorumlu tutmandır...

her seferinde sesinin kısılacağını bile bile bağırarak tezahürat yapmandır...

şampiyonluk turunda arabanın camına çıkabilmek için babana yalvarmaktır...

kaybedilen her karşılaşma sonrası işe sarı-lacivert kravatla gitmek, okulda atkını boynundan çıkarmamaktır...

birlikte olmak, beraber yürümek, beraber ıslanmaktır yağan yağmurda...

sarıyı lacivertten ayrı düşünememektir...

bir yerlerde "en büyüüüük" dendimi "fenerbahçe" demektir...

beşiktaşta, mecidiyeköyde bayrak asmaktır evinin balkonuna...

fenerbahce li olmak,
fenerbahçe li olmaktır...
başka hiçbir şeye benzemez.

(bkz: anlatılmaz yaşanır)