şimdi dünya boşlukta yavaş
sen bütün canlılardan uzaksın yalnızsın
rüzgâr uslandı doruklarda
dağ çiçekleri uykuya vardı
ay bacadan aştı uyumaz mısın
bir ıslak serinlik yürüdü
kara sokaklardan içeri
çıtırdadı durdu bütün gün
ayaklarının altında bir şeyler
bütün gün ölüler gibi sustun
bilsen ötesi aydınlık çizginin
delice yakardın eski şiirlerini
bir tutam bulut iki damla yağmur için
yeniden sevinirdin içten içe
bilsen ötesi aydınlık çizginin
bu hal senin halin değil
bütün gücünü yitirmiş
bu hal senin halin değil
yaşamanın kendisini yitirmiş
en insan yanıyla sana dönük
dost dediğin ne gün içindir
unut uzağı olduğu yere
kaldır yatağından vakitsiz
kaldır başucuna getir
şimdi dünya boşlukta yavaş
sen bütün canlılardan uzaksın yalnızsın
rüzgâr usandı doruklarda
dağ çiçekleri uykuya vardı
ay bacadan aştı uyumaz mısın
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?