dünyayı keşfetmeye cikan adam

walide sultan
bu oyku, $u dunyada ya$adigi ve omur denilen yolun sonlarina geldigi halde; yalan(!) dunyanin insanlara gore anlamini hala kesfedememi$, bunun yerine dunyadaki ba$ka diyarlari ke$fetmeyi tercih etmis bir ke$if yolcusuna aittir ve ona ithaf edilmi$tir.

daha onuc ya$indaydi, biyiklari henuz terlemeye ba$lami$ti. ya$adigi, dogu karadeniz kiyilarinda kucuk bir koyden, bir de okula yuruyerek gittigi, arasi iki saatlik bir yol olan diger koyden, ba$ka hic bir yer bilmiyordu. hayat onun icin iki koyun arasi kadar bir yerdi. bir gun, olum dosegindeki dedesi, onu yanina cagirdi,
-vasiyetimdir sana, git buralardan dedi. hayat bu iki koyun arasi kadar degil, daha buyuk. sen gordukce, sen gittikce buyuyecek dunya.
yuregine yazdigi bu vasiyet icin annesine dani$ti, annesi; olmaz u$agum sen kucuksun daha dedi.
ve bir suru ba$ka nasihatler, etti ona.
o gece, optu anasinin mubarek ellerinden ve
son kez yatti yun yatagina.
yastiginda; babasindan, annesinden, karde$lerinden ayrilacak olmanin gozya$larini birakarak henuz $afak dogmadan cikti yola.
acti, susuzdu, bacaklari sanki yoktu. dort saat sonra yuruyerek limana vardiginda.
artik, dunyanin buyuklugunu kesfetmek macerasi ba$lami$ti, i$ci arayan gemilerden birine atladiginda.
ve hissetti o zaman, gitgide uzakla$an $ehrini seyrederken guvertede, yureginde sizi, genzinde garip bir yanma...
once ulkenin butun limanlari, sonra dunyanin butun limanlari derken buyudukce buyudu dunya.
dedenin vasiyeti yerine gelmi$ti. tanimi$ti binlerce diyar, binlerce insan ve bu demekti binlerce dunya.
donup geldi ke$iflere ara verip, vatana.
evlendi uc adet yeni dunya daha katti dunyasina. ama karadaki insanlarin birbiriyle dala$masi oyunlari duzenleri cazip gelmedi ona.
tekrar dondu denizlere. daha yapilacak, temiz ke$ifler vardi, kendi dunyasinda.
her yol yeni bir macera her macera yeni bir dunya diyerek, yuregi asla degil ama bedeni, ya$landi sonunda;
denizdeki ke$iflere son vermek zorunda kalsa da, gene de karadan, havadan devam etti bu yolculuklara.
o hic bilmedi adam nasil kandirilir, insanlar nasil egilir para ve menfeat ugruna, diger insanlarin kar$isinda.
cunku, denizlerde ogrenemeyecegi yabanci bir dunya idi bu, karalarin dunyasiydi.
o $imdi maceranin sonunda,
$u anda yorgun, hasta ve yogun bakimda.
belki de, dedesinin vasiyetini yazdigi ya$li yuregi ona veda etmek durumunda.
ve yattigi hastahane yataginda, ilac kokan bir odanin penceresinden, dalip giden gozleri, camlica sirtlarina baksa da, yuregi hala dola$makta, cok ama cok uzaklarda.

dip not:
ey, yuregi dunyalara sigmayan, lakin simdi bedeni kucucuk bir hastahane odasina sigmak zorunda kalan, oykumun asil kahramani;
sen yalani dolani hic ogrenemedin ve cocuklarina da ogretemedin. sen bu dunyada, ama hep kurulmu$ duzenlerin di$inda ya$adin. duzensizliklerin duzenine; dik durmayi, saglam durmayi, kar$i durmayi ogrettin onlara. hatta gerekirse her$eyi terketmeyi ama hic egilmemeyi.
tanridan acil $ifalar diliyorum, dua ediyorum, aci cektirmesin sana. seni seviyorum.
bu başlıktaki tüm girileri gör

neden bekliyorsun?


bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

üye ol