gabriel garcia marquez

1928 yilinda kolombiya’da dogdu buyukannesiyle buyukbabasinin evinde, teyzelerinin yaninda buyudu. bos inanclara bagli, olagan ustu olaylari dogallikla anlatan her soylenene inanan bu kadinlarin anlattiklari uslubunun bicimlenmesine yardimci olmustur. roman yazmaya baslamdan once gazetecilik yapan, bu deneyimi sayesinde romanlarindaki buyulu gercekligi, tuzaga dusmeden, ayaklarini yere saglamca basarak isleyebilmistir. romanlarinin korsan basimlarinin yuzbinleri bulmasi uzerine kitaplarinin, anayurdu kolombiya’da yayinlanmsini yasaklamistir. 1967’de yayimlandigi edebiyat dunyasinda buyuk yankilar uyandiran yuzyillik yalnizlik’tan sonra carpici bir anlatimla, buyulu gerceklikle isledigi pek cok roman yazmis, 1982’de de nobel edebiyat odulune deger bulunmustur. latin amerika’yi ilkel guzelligi ve eldegmemisligi icinde tanitirken, dus ile bellegi, olayin akisini gosterissiz, ama sasirtici bir uslupla birbirine karistirirken, tarihsel dogruluga ve gerceklige bagli kalmaya da ozen gosteren bir yazar.