özledim seni

isimsiz kahraman
ozledim seni, ve hatta asi bir yildiz kuskunluguyle gecemden kayip gidisini dahi ozledim. artik dogmayi unutan gunesini ozledim.
ozledim seni, turkulerini, sesini, sessizligini. hic habersiz gelisini ozledim, bana sahip cikisini, sevdigini soylemelerini ozledim. ozledim seni, neyleyim tutamaz oldum artik kendimi. dilimi isirmaktan kana bulandi dislerim, soyleyemesem de ozledim.
ozlem derinden derinden caglayan bir irmak oldu bende, set cektikce cogalan, gemledikce hoyratlasan, kizan, kopuren.
ozledim seni, isigini, atesboceklerini. bir kibrit kutusuna yukledigimiz siirleri ozledim. kim nerden bilip anlayacak, ben ozledim iste. sesim boguldu icimde, her gun icimden haykirdigimi bugun sesli soyleyeyim istedim:
ozledim seni,
cok mu ya?
cok...
bu başlıktaki tüm girileri gör

neden bekliyorsun?


bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

üye ol