muhabbet kuşu

beni en cok uzen konudur. su yasima kadar 4 adet muhabbet kusum oldu.
ilk ikisi zaten kardeslerdi, birlikte gelmislerdi bize. biri cok tombul digeri cok zayifti. zayif olan cok hircin bi kustu kendini cok zor sevdirirdi, tombul kusumsa sevgi yumagi gibiydi. okuldan geldigim bi gun tombul kusumun oldugunu gordum sanirim kalbimi en cok o an kirmistir, zayif kusumsa kardesinin basindan hic ayrilmadi biz topraga gomene kadar, 1 hafta sonrada zayif kusum oldu :(
bu ucuncusu benim resmen dert ortagimdi, canimin ici askimdi. zayif ve tombul kusum olunce hic kus istememistim daha onlara ihanet etmek olur gibi gelmisti. bize ilk geldiginde daha yavruydu, hic ilgilenmedim ilk baslarda. biraz zaman gecince birbirimizden hic ayrilmaz hale gelmistik. hayatimda tanidigim, bildigim en zeki hayvandi uğur'um :( onu kelimelere sigdiramam bile. kalbimde cok buyuk bir yara kendisi, evde camlarin hepsi acik olsun asla kacmazdi ozellikle camlardan uzak dururdu sanki biliyomuscasina. ama yazliga gittigimizde annem bahceye cikarip kafesi temizliycegi zaman kacmis tabi ben uyuyodum, biraz zaman gecmis uyandim dediler bana ugur kacti diye allahim cidden kendimi o an kaybettim hem agliyorum hem uyandigim gibi disari cikip ormanliga gittim her yerde onu ariyorum. bulamadim :( saatlerce aradim, ormanin ortasinda oturup bildigim tum sekilde dualar ettim, bildigim tum tanrilara yalvardim ama hic bulamadim minigimi. kalbimdeki en buyuk yara.
dorduncu kusumuzsa benim dershanem basliycagi icin erken donmustuk, babam kalmisti yazlikta. karsidaki bos dairenin barbekusunde gormus, seslenmis gel cici kus demis ve gelmis. suan icerde otuyo guzel seslim. bi ara ugurun reankarnesi falan saniyodum, belki oyledir.