2008 yılında öğrenciliğim zamanı köprünün restorasyonu bitmiş ve açılışı yapılmaktaydı o zaman gitmiştim. acıları hala çok taze bir yer . köprüden atlama gelenekleri var mostarlıların , oranın eskilerinden ,savaşı görmüş emir paladziç'e teklif etmişlerdi tekrar atlar mısın , bak köprüyü yeniden yaptık diye; cevabını hala unutamam: " dostlar ile beraber o köprü benim için yıkıldı, benim köprüm değil o" . avrupa'nın göbeğinde bu utanç uygarlağımıza yeter de artar bile.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?