şu an bir konserinde feridun düzağaç'ın dinleyicileriyle söylediği bir videosunu dinlediğim duygulu şarkı. beni aldı izmit'e götürdü. bahar şenliklerinde feridun düzağaç konserinde o bu şarkıyı söylerken dolunay da tam üzerimizde kocamandı. ılık bir rüzgar vs. şimdi anadolunun ücra ve soğuk bir kasabasında, geceleri ışıklı şehirleri özler buldum kendimi. en çok da istanbul'u. bu nasıl bir tanım bilmiyorum. içimi döktüm sanırım.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?