istanbul

doğduğum, büyüdüğüm, doyduğum, yaş aldığım şehrim...
şehr_i istanbul...
burası öyle bir yer ki nefret ederken tutkulu bir aşk ile bağlı olursunuz.. içinde yaşarken sürekli küfür edip,
nefret cümleleri kurarsınız, gitmek istersiniz..gittiğinizde de geri dönme hayalleri kurarsınız..
bir şehirden nefret ediyorsanız aslında suç şehirde değil içinde yaşayan insanlardadır...
kız kulesi, boğazlar, kadikoy, beyoğlu, beşiktaş masumdur...

türkiye’de bir çok şehir gezdim doğu-batı-kuzey-güney, başka bir şehirde de üniversiteye gittim, yaşadım
sanki bu ülkede diğer şehirler uyuyor,
bir tek istanbul çalışıyor bütün yük istanbul’un omuzlarındaymış gibi, bir tek yaşayan, hakaret eden koşan, koşuşturan istanbul gibi..
günün her saati kalabalık ve bir yerlere gitmeye çalışan, telaşlı insanlar görürsünüz...
otobüs durakları, vapurlar, metrolar, sokaklar, her yer kalabalıktır içinde insan sirkülasyonu hiç bitmez

belki normal olan hayatı koşuşturmadan, sakince yaşamaktır ama aksine alışık olmadığımız için garip geliyor sakin şehirler...
üst geçitleri koşarak çıkarım, metroda yürüyen merdivenlerde beklemek istemem, ya otobüse yetişmem gerektir, yada servise
en son izmir’de arkadaşım, üst geçitten koşarak çıktığım zaman şaşkınla ’’niye koşuyorsun ki, burada insanlar rahattır koşuşturmaz’’ demişti...
işte o zaman fark ettim biz istanbul’da yaşamıyoruz, koşuşturuyoruz
belki de durup sakince tadını çıkarmak gerek, etrafta insanlar koşarken ağır ağır yürümek deniz kenarına doğru, sonra oturup çay ve simit keyfi yapmak gerek ...

her şeye rağmen seviyorum bu şehri,
ayrı renklerin birleştiği gökkuşağı misali içine alıyor insanı
tıpkı babazula’nın istanbul çocukları şarkısında anlattığı gibi...

arnavutlar, asyalılar, lazlar, romanlar, cenevizliler, aleviler
istanbul çocukları, tıpkı bir gökkuşağı

kiminin ayakkabısı yok, kiminde altın bilezik var
bir tanesi mendil satar, diğeri gökyüzüne bakar

kimi yaşar sırça konakta, kimi kalır ancak sokakta
bazısı bali tiner çeker, kimisi yalnız çikolata yer

istanbul çocukları, tıpkı bir gökkuşağı

bektaşiler, avrupalılar, yezidiler, ermeniler, ortodokslar, sünniler, japonlar
istanbul çocukları, tıpkı bir gökkuşağı

analar, babalar, akrabalar hepiniz kendinize gelin
tevenizi bir sefer de başka gözle seyredin
her yerde hep kan ve hırs silah şiddet vahşet var
hep birilerini öldürüyor bilgisayarda çocuklar

istanbul çocukları, tıpkı bir gökkuşağı

afrikalılar, museviler, kürtler, bizanslılar, çerkesler, bulgarlar, müslümanlar, ingilizler, anadolular, rumlar
istanbul çocukları, tıpkı bir gökkuşağı