babalar ve oğullar

eski ve yeni kuşak çatışmasının diyaloglarla anlatıldığı şahane turgenyev eseri. ayrıca yeni kuşağın ilk bolşevikleri temsil ettiği de bir gerçektir.
-----------------------------spoiler----------------------------
pavel patroviç:

-insan kendi değerini bilmez, kendisine karşı saygı göstermezse – ki bu duygular bir asilzadede gelişmiştir- hiçbir toplum kurumu sağlam bir temele oturtulamaz. hiçbir kamu malı, hiçbir toplumsal yapıt meydana getirilemez. çok iyi biliyorum ki, mesela siz benim alışkanlıklarımı, giyimimi, hatta tertipliliğimi gülünç buluyorsunuz. ama büyün bunlar benim kendi kendime olan saygımdan ileri geliyor... aynı zamanda, bir sorumluluk, bir ödev duygusundan... ben köyde, kuş uçmaz kervan geçmez bir yerde oturuyorum; ama, gene de kendimi bırakmıyorum: bir insan olarak kendime karşı saygı duyuyorum!

bazarov:

-bakın kendinize saygı duyduğunuzu söylüyorsunuz ama, kollarınızı kavuşturmuş, hiçbir iş yapmıyorsunuz: bunun o kamu malına ne faydası var? siz kendi kendinize karşı saygı duymasaydınız, gene aynı şey olacaktı, öyle değil mi ?

-----------------------------spoiler----------------------------