dokuzuncu sonet

yağmur yağıyor, kış yağmuru şakır şakır
gecekondumuz birkaç yerinden yine damlıyor.
üstümüz eski püskü, tel dolap tamtakır
umutsuzluk aç karga sesleriyle bizi selamlıyor.

pusmuş kilimin üstünde altın gözlü sarman
bir huzur müziği üflemede mırıltıları.
gürültüler kopmada evin ardında zaman zaman
dağı çökertmekte üstümüze yağmur suları.

içiyoruz şerife’nin yorgun eliyle koyduğu çayı
isınıyoruz, peri padişahının sarayı
bizim gecekonduyla hemen yer değiştiriyor.

tepe koptu dayandı gecekonduya ama ne zarar!
yoksulluk şiirleri yazan ele yazın yine iş var
burada zor insanı da şiiri de pekiştiriyor!



hasan izzettin dinamo