din uzerinden siyaset yapmak

insanların bir takım dini inançlarının sömürülmesine dayalı olan siyaset yapma durumudur. politikanın olduğu her yerde var olduğu yadsınamaz bir gerçektir. bu durum gerçekleştiği bölgelerde o derece yoğun bir hal almıştır ki günlük yaşama dahi sirayet etmiştir, öyle ki bireyler bu durumu iş yerlerinde, okullarında, sokakta ve hatta üyesi bulunduğu sözlük türü oluşumlarda dahi gerçekleştirmişlerdir ki hiç istenmediği halde.

diğer dinlerde de görülmekle birlikte islamiyette hat safhasını yaşayan durumdur.islamiyetin ahiretten başka aynı zamanda dünyevi hayatı da düzenlemesi buna vesile olmayı gerektirmektedir.o nedenledir ki islam ülkelerinde laiklikten bahsetmenin çok da anlamı yoktur.islamiyetin dışındaki ülkelerde ise muhafazakar-sağ partiler bu durumu yaratmaktadırlar.

gümünüzde din kurumunun gözlemlendiği her yerde gerçekleşen olgudur. ülkemizde de yoğun bir şekilde gerçekleşmektedir, hıristiyan dünyasının (özellikle de katoliklerin) da aşağı kalır tarafları yoktur. avrupa birliğinin aynı zamanda bir hristiyan birliği olarak düşünülmesi de cabası. dinin siyasallaşması olarak da gözlemleyebileceğimiz bu olguyu,insan varlığının kendi iktidar hırsına nasıl yenik düştüğünün bir göstergesi olarak değerlendirebiliriz. inanç ve vicdan hürriyeti tüm demokratik toplumların ortak özelliği olmak zorundaysa da,dinin siyasallaşması bu türden bi özgürlüğü ortadan kaldırmaktadır. dolayısıyla demokratik toplum,ya da demokrasi ütopik bir kavram olmaktan uzağa gidememektedir. inançlar,saf bir ahlak düşüncesi içerisindedirler özlerinde ,fakat dinin siyasallaşması insanların inançlarına ne kadar sadık olduklarını da tartışmaya açmaktadır.

çok garip bir konudur, yüzde bin samimiyetimle yazayım birşeyler de, neyin ne olduğu bilinsin.. eğer genellemelerime inanmazsanız, sadece benim kafamda canlandırdıklarım olarak algılayın. belki bu samimiyetimin sizin üzerinizde olşturacağı etki, birşeylerin esasında ne olduğu konusunda sizleri ikna etmemde bana yardımcı olabilir.

eğer kastedilen dini siyasete alet etmek ise, çok yanlış birşeydir. maalesef bizim ülkemizde de din üzerinden siyaset yapan, halkın "bunlar müslüman, bunlardan ülkeye zarar gelmez" dediği siyasi oluşumlar mevcuttur. işte bu siyasi oluşumlar hiçbir zaman devlet millet adına birşey yapamadıkları gibi dine ve dindarlara da zararı dokunmuştur.

siyaset ikiyüzlülük oyunudur bir bakıma. hakiki bir dindar siyasetle iştigal etmez diye bir kural-kaide yok ama, dini siyasete alet etmek, dinimizin de hoş bakmadığı bir mevzudur.

her yerde şunu açık açık anlatmaya, (belki de bu şekilde daha iyi anlamaya)çalışırım, din, insanların kendi iç dünyalarında yaşanması gereken bir olgudur. din ve dindarlar; din ve vicdan özgürlüğünün olduğu herhangi bir siyasi politika-rejim her türlüsüne karışmaz. din ve vicdan özgürlüğü çerçevesinde istekleri nedir? dininin emir ve gereklerini yerine getirebilmek.. bunlar da islamın şartlarını oluşturuyor.
yani;
hakiki dindarların devletten (din olgusu bakımından)istediği tek şey yapmakla yükümlü olduklarını hiçbir olumsuz duruma mağruz kalmadan yapabilmek.. yoksa hakiki dindarların rejimi değiştirmek, ülkeyi bölmek gibi amaçları yoktur. bu amaçlara sahip olanlar, dini götlerinden anlamış, menfaatleri uğruna kullanan insanlardır.

bir de şu gerçek var ki, ülkemizde maalesef din ve vicdan özgürlüğü tam olmadığı için ve ideolojimiz boktan bir sistem olan kemalizm olduğu için (antidemokratik olmasından) dindarlar kimi sıkıntılar çekmektedirler. misal, türban.. eğer yukarda yazdıklarım ile mutabık isek, sizin ile türban konusundaki fikirlerimi paylaşabilirim..

son olarak eklemek istediğim bir haykırışım var;

demokrasi güzel şey!


edit: senin zihniyetinin ta içine...

getirisi gözönüne alındığında, birilerinin neden olmasın diyeceği eylemdir.
amma ve lakin abalıya vururken, gönül abasıza da birşeyler söylemek istiyor; dil söylemiyor, parmaklar tuşlara basmıyor, tırsıyor... anlayın artık siz onu.