devrimci ve demokrat

ugur mumcu’nun uzun yillar once okudugum, uzuun yillar once yazdigi cok guzel kitaplarindan bir tanesi.

demokrasinin olmadığı yöreler için olabilme ihtimali olan bir tipleme olabilir, lakin devrimcilik, yani yanlış bulduğunu devirme veya buna çabalama eylemi, özü itibariyle demokrasiyle zıt kavramlardır. demokrasinin ideal halinde herkes dinlenir, herkesin fikri alınır, ve çoğunluğun kararına uyulur. yani aslında demokrasi yapısı itibariyle kaypaklığı biraz da bünyesinde barındırır. velakin devrimcilikte bireyin şahsi muhalifliğine ve aykırı fikirlerine güveni, ve bu fikirleri gerçekleştirme uğruna çoğunluğu karşısına almak pahasına dahi olsa bir mücadelesi söz konusudur. evet, roma’da brütüs demokrat bir devrimcidir. lakin demokrasi hayata geçtikten sonra kalmaz kişinin devrimciliği. devrimciliğin en süresiz, kısıtsız ve ideal hali olan anarşizm içinse böyle bir kısırlık söz konusu olamaz. bütün sistemleri eleştirebilen birisi, sistemsiz bir dünya olmayacağı için, asla kendisiyle çelişmez, devrimciliğinden ödün vermez.

(bkz: demokratik devrim)

türkiye’yi kurtarabilecek zihniyete sahip olan kişilerdir.