maçolukla falan ilgisi alakası olmadığını düşündüğüm sevme biçimi. devrimci devrimi sever, devrime karşı hayvan mıdır? hayır.
devrimci, devrimi ister. devrimci gibi sevmek sevdiğini devrim yerine koymak anlamına gelmekteyse ne ala, pek güzeldir. hem, devrimci gibi sevmek, devrim uğruna düşünebilme durumunu doğurur.
bunun maço olanı, ülkücü gibi sevmektir. ülkücü sevdiğine ülkü gözüyle bakacak ve düşünmeden peşinde pek hayvanca koşacak, yeri geldiğinde ülküsünü de satacaktır. konu, ülkücü gibi sevmek değildir. bu nedenle bu sevme biçiminin maçolara özgü olacağını düşünmek saçmadır.
devrimci için sevdiği devrimdir. sürekli olması uğruna sürekli düşünülendir sevilen. devrimci gibi sevmek sevdiğini tanrılaştırmak anlamına da gelebilir, bu yönden rezil bir durumdur. devrimi kutsallaştırmak yerine devrimin sonsuzluğunu düşünmeyi kutsallaştırmak bu soruna çözüm olabilir.
kesintisiz devrim büyük bir önem teşkil etmekte.
sevgiyi, aşkı devrim gibi görmek; sevdayı sonsuzlaştırmak evrime yenilmeye yol açabilir.
her şekilde bitik midir sonu devrimci gibi sevmenin? bilmem. bitikliğin ispatı şöyle kesin yargılar var gerçi, tarihin yegane tanığı ve kanıtı olduğu:
(bkz: devrimler once kendi cocuklarini yer)
(bkz: kansız devrim olmaz)
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?