çocukların kurbanlık ile arkadaş olması

özellikle pirzola şeklindeyken tadı damakta kalan arkadaşlıklar kurulur.

(bkz: dunyanin en yuzeysel adami)

ne kadar acıklı görünse de,kesildiğini görmeden yediğimiz salamlar,sucuklar,sosisler de kesilen hayvanlardan yapılıyor.bu konu hakkında çok demogoji yapıldı yıllarca.gereksiz kanımca.tamam nasıl kesildiği,kesilirken sağlanılacak ortam,hijyen ve psikolojik durumlar..hepsini tartışabiliriz.ama gbunu duygu sömürüsü haline getiremeyiz.getirmemiz doğru olmaz.
daha önce kurbanlık koyun gibi kesilen insanlar gelir gözümüzün önüne.üsteli eti yenmeyecektir.bu bir ibadet de değildir.belki paraya tapıyorlarsa öyle olabilir.ondan sonra aklıma kanada’daki fokları kafalarına çivili sopalarla vurarak öldürdükleri görüntüler geliyor aklıma.derileri için.ve herhangi bir seramoni yok,hayvanın daha az acı çekmesi için bir uğraş yok,kural yok,sınır yok..
daha sonra da koltuk için birbini yiyen insanlar geliyor aklıma.kesmeden hem de diri diri..

kurban kesildiginde psikolojileri bozulur; et yiyemezler.

hz. ibrahim ne dusunurdu acaba bu konuda dıye merak ederim.