çiçek

bazen doğumu müjdeliyor bazen ölümü. ne işe yaradığını hiç anlayamadım, anlayamayacağım da sanırım. kapıya bırakılan güzel bir not eşliğinde zaman zaman umutlandırsa da insanı, ’ölüyor muyum ben? tanrım, öyle güzel ölüyorum ki, kollarına al beni...’ diye de düşündürür zamansız... zamansız, mekansız umulmadık bir beklentiye sokar insanı... aşk beklentisi, ’o’ beklentisi, ölüm beklentisi...

de profundis clamavi ad te domine...

(bkz: irem çiçek)

(bkz: düğün çiçeği).

birisine hediye göndermekten daha çok ev dekorasyonu için kullanılmalı. özellikle evin balkonunda muhteşem görüntüler yaratabiliyor.

her bayanın ’ ben çiçek sevmem ’ cümlesiyle ; ’sevgilim çiçek almayan bir hödük bari kendimi kandırayım’ düşüncesi arasındaki köprüdür.

(bkz: çiçek hatun)

(bkz: unutma beni çiçekleri)

"Hani dalında güzeldi?" Denilesi canlı türü.
Siz görmesenizde, altını çizerek söylüyorum "canlı" .
Koparıldığında kanı akmadığı için bu gerçeği unutan andavalların da ...!