bir mayo olarak kahverengi benekli beyaz don

kimse yanlış anlamasın ama bu insanımızın basitliğini gösteren en ufak örneklerden birisi. bu bence safkan kütük olmakla alakalı birşey.
kendimizi geliştirmeye meraklı bir millet değiliz. dahası bunun da bahanesi olarak "işten güçten zaman mı kalıyor, zaten bir kitap bir cd olmuş 20-30 milyon" gibi siktriboktan zorlama sebepler üretmişiz. git korsan oku. onun çaresi bulunur. yeter ki oku. gazete gördüğün yerde zart diye spor sayfasını açıp tuttuğun takımın kadrosunu ezberleyeceğine çıkar cebinden kitabını iki sayfa çevir işine devam et. veya akşam olunca, sabah evden çıkarken pas tutmuş dişlerine bir fırça değdir. bugün 25-30 yaşına gelmiş ortalama bir türk ün ağzında dişten başka herşey var. sebep? yorgunluk.. unutkanlık.. gecenin 3 ünde o çürümüş diş beynine kurşun sıkar gibi ağrı gönderdiği zaman sonraki bir haftayı hastane kapılarında geçirmek için hiç üşenmiyoruz ama. bir dolmuşa, otobüse bindiğimiz zaman uyuz kapmış it gibi ekşi ekşi kokan biri yanımıza oturup nemli kolunu omuzumuza yasladığında iğreniyoruz değil mi? o kişinin pazar günü 15 tane sap arkadaşıyla denize gelip kıçına yapışmış bej renkli donuyla ortalıkta gezmesi de konumuzla aynı noktaya geliyor işte. git bir banyo yap götün oğlu! ölmezsin! ne zamansızlığı ne yorgunluğu ne fakirliğinden bahsediyosun, bir haftasonu eğlenmeye gelen kadının kızın ailenin önünde götünün bi karış bokuyla geziyorsun neyin edebiyatını yapıyorsun? "para vardı da armani mi giymedik" falan filan bırak bu göt ayaklarını, pazarda beyaz donun tanesi 50 kuruş olmadı 1 kaat. al 7 tane hergün değiştir, haftasonuda doldur makinaya yıka. bu da mı zor geliyor aq. o zaman git belediyenin önündeki süs havuzuna gir, mümkünse ordan da çıkma boğul! off.. stress oldum.