benim hiç barbie bebeğim olmadı

evet hatirliyorum bundan yillar oncesi annemin cimriligine bir de inadi eklenip bana barbie almayinca hayiflanip yazmi$tim bu sitemi gunlugume. hayir, ben emrah’in kizkarde$i gulcan degilim ama benim hic barbie bebegim olmadi, yani olmami$ti.

hic unutmam bir gun odaya girdigimde butun ev ahalisi kahkahalarla guluyor, ehe ehe diyorum ben de katiliyorum ne guzel herkes ne$eli, gun gune$li. sonra $erefsiz abimin eline takiliyor gozum, o an $im$ek cakiyor beynimde, gunlugum okunmu$ mahremime dokunulmu$, megersem ona guluyorlarmi$ kikir kikir. genc kizlik onurumla oynuyorlar, yazmi$im i$te uzulmu$um ulan barbie bebegim yok diye, icerlemi$im besbelli.

halbuki ben de isterdim ken’le flort ettireyim onu, opu$tureyim, don dikeyim ama yok anam yok olmadi i$te, vurmadi bize piyango. varsa yoksa kom$u kizi gizem’in barbielerine elbise diktim ben de, sonra etegini kaldirip baktim kulodu var mi diye.

derken bir gun kara talih benim de yuzumu guldurdu 25 kiloluk omomatik deterjanin icinden barbie bebek cikti, mavi beyaz taneciklere bulanmi$ barbiem vardi artik benim de, et degildi kollari bacaklari bukulmuyordu ama olsun plastik te olsa benimdi.

sonra santa claus’a inandim bir vakit, deterjanin icinde bana barbie gonderdi diye, $ominemiz olsa corap birakacaktim belki bu kez ken’i de gonderir diye. belki de hizirdir dedim sonralari, ama yemi$im santa’yi megersem kampanyaymi$ ben de bo$una sevinmi$im, omomatik alana barbie veriyorlarmi$. o sinirle gittim parcaladim tek barbie’mi de. artik gonul rahatligiyla soyleyebilirdim: benim hic barbie bebegim olmadi. kahretsin.