ben mustafa kemal im

cumhuriyet mitinglerinde okunan fakat yazarının kim olduğu bilinmeyen şiir.

"ey milletim,
ben, mustafa kemal’’im...
çağın gerisinde kaldıysa düşüncelerim,
hala en hakiki mürşit, değilse ilim,
kurusun damağım, dilim.
özür dilerim...
unutun tüm dediklerimi.
yıkın, diktiğiniz heykellerimi...

özgürlük hala,
en yüce değer
değilse eğer...
prangalı kalsın diyorsanız, köleler...
unutun tüm dediklerimi.
yıkın diktiğiniz heykellerimi...

yoksa, çağdaş medeniyetin bir anlamı,
ortaçağa taşımak istiyorsanız zamanı,
baş tacı edebiliyorsanız
sanatın içine tüküren adamı...
unutun tüm dediklerimi.
yıkın diktiğiniz heykellerimi...

yetmediyse acısı, şiddetin, savaşın.
anlamı kalmadıysa
yurtta sulh, dünada barışın.
eğer varsa ödülü, silahlanmaysa yarışın.
unutun tüm dediklerimi.
yıkın diktiğiniz heykellerimi...

özlediyseniz fesi, peçeyi.
aydınlığa yeğliyorsanız, kara geceyi.
hala medet umuyorsanız
şıhtan, şeyhten, dervişten.
şifa buluyorsanız,
muskadan, üfürükçüden...
unutun tüm dediklerimi.
yıkın, diktiğiniz heykellerimi...

eşit olmasın diyorsanız, kadınla erkek...
kara çarşafa girsin diyorsanız,
diyorsanız ki, okumasın
kadınımız, kızımız;
budur bizim alın yazımız...
unutun tüm dediklerimi.
yıkın, diktiğiniz heykellerimi.

fazla geldiyse size, hürriyet, cumhuriyet...
özlemini çekiyorsanız,
saltanatın, sultanın...
hala önemini anlamadıysanız,
millet olmanın...
kul olun, ümmet kalın,
fetvasını bekleyin, şeyhülislamın...
unutun tüm dediklerimi.
yıkın, diktiğiniz heykellerimi.
rahat birakin beni..."