ben küçükken -ki bayağı zaman önceydi- oyun oynardık mahallede arkadaşlarla..bazen birbirimize çemkirirdik,iter kakar,zarar verirdik..o karşımda itişken şirin şeklinde beni yaralamaya kalkanları, altı adet abim,iki adet erkek kardeşim ve bir adet de babama bi söylesem,canlarına okurlar,eşşek sudan gelinceye kadar da döverlerdi,emindim bundan..işte bu yüzden,"oyundur,çocuk onlar da benim gibi,kendi aramızda hallederiz, yarın barışırız nasıl olsa" diye düşünür,kimselere söylemez,sorana "düştüm" derdim..şimdi bir muhabbet açılınca "falanca beni dövmüştü fî tarihinde" diyor,ve en ufak tefeği 180 cm.olan aile bireylerim "niye o zaman söylemedin?" deyince de,ben küçükken çok salaktım..diye cevap veriyorum...(bkz: bu da böyle bir anımdır)
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?