ben dert ile ah ederim

yunus emre siiri.

ben dert ile ah ederdim
derdim bana derman imiş
ister idim hasret ile
dost yanımda pinhan imiş

nerde deyi fikrederdim
göğe bakıp şükrederdim
dost benim gönlüm evinde
tenim içinde can imiş

sanırdım kendim ayrıyım
dost ayrıdır, ben gayriyim
beni bu hayale salan
bu sıfat-i hayvan imiş

insan sıfatı, kendi hak
insan durur hak, doğru bak
bu insanin suretine
cümle alem hayran imiş

her kim o insani bile
hayvan ise insan ola
cümle yaratılmış kula
insan dahi sultan imiş

tevhit imiş cümle alem
tevhidi bilendir adem
bu tevhidi inkar eden
öz canına düşman imiş

insan olan buldu hak’i
meclis onun, odur saki
hemen bu biçare yunus
aşk ile bil ayan imiş