başkalarının mutsuzluklarından beslenmek

mutlu olmak için çaba göstermemekten geçer yolu.

"mutsuzum, mutsuz kalıcam, bari benden daha kötü olanların mutsuzluklarından yola çıkarak, ben daha iyi durumdayım canıııım" psikolojisidir.

çözümü çok basittir oysa.

sana yakın olana, seninle aynı şeyleri hissedenlere bir göz atmak. içlerinden biri belki de senin gerçek mutluluğun?

ya da şans vermek insanlara. 100 kere kazık yesen de, 101. kez şans vermek.

içmekle, kederlenmekle, ya da kendini soyutlamakla olmaz bu işler.

bireyin kendi mutsuzluguna dermandir esasen. bir nevi antideprasan.

mutsuzum ama ba$kalari da mutsuz, benden cok daha mutsuz olanlar var etrafimda, o halde ben yine iyi durumdayim ve ba$kalarinin mutsuzlugu $u anda benim gidam.

beslenmeliyim.

böyle düşünen birinin daha olduğu durumdur.

(bkz: pollyanna)

türkiye’de bunu yapmanın en kolay yolu her akşam 8 civarı tv başına oturup dram dizileri seyre dalmaktır(ör;fatmagül’ün suçu ne,öyle bir geçer zaman ki).

-bak görüyomusun,ya ben de tecavüze uğrasaydım.
-bak hanım,bir lokma ekmek bulamayanlar var,sen şükretmiyorsun halimize.

başkalarının mutsuzluklarından beslenmek,kendi mutsuzluklarının üzerini örtmek için birebirdir.

(bkz: anti sosyal kişilikte wampir bozukluğu)

başkalarının mutsuzluğunu sorun edip onun mutluluğu için çabalayaraktan mutlu olan insanlarda vardır. bu çaba sadece kendi mutsuzluğunu ertelemeye yarar, mutsuzluğa sebep olan şeyleri ortadan kaldırmaya değil.

hayatımda çok değer verdiğim dostlarımdan bir tanesi öyledir. mutsuzlukları düşünerekten mutlu olmaktan öte, mutsuz insanların mutlu olması için çabalayarak mutlu olan biridir. ama karşısında mutluysanız kendisi mutsuzlaşır.

(bkz: iki cambaz bir ipte oynamaz)

(bkz: goshenit )

bir de böyle samimiymiş, aslında sorununuzu dinleyip paylaşıyormuş, o an sizi sakinleştiriyormuş, kederinizi hafifletmek için koşupta gelmiş, tavsiyelerini tamamen sizin iyiliğiniz yönünde veriyormuş, siz ağlarken omzuna yaslanabileceğiniz güvenini aşılamış gibi,-mış gibi, davranarak gerçekleştirilen çeşidi olan davranış biçimi. bu hali bana farkında olmadan yapılan şeklinden kat be kat iğrenç, hesaplı kitaplı, suni, plastik bir durum olarak gelir ki evlerden ırak olsun. aslında yaptıkları sizin o an ki mutsuzluğunuzun altını kalın çizgilerle çizmek, harfleri bold hale getirmekten başka bir şey değildir. paparazzi bir ruhla beslenirler.

çok var o insanlardan; taziye evlerinin baş köşesinde otururlar, defin ve cenaze törenlerini asla kaçırmazlar, sizi çok acıtan bir şeyi anlattığınızda bile tuhaf bir resmiyetle gülümser gibi olur yüz ifadeleri, felaketlerin tüm ayrıntılarını pür dikkat dinlerler, ruhlarının olmadığını düşünür insan, varsa bile derme çatma bir şeydir o ruh, insan vasfını yitirmiş insanlardır, bir bakın çevrenize -onlardan çok var-.