bana bir harf öğretenin kırk yıl kölesi olurum

islamı karanlık ucube sayanlara en güzel ayarı veren cümle.

(bkz: hiç bilenlerle bilmeyenler bir olur mu)

ali’nin ögrenme askina yönelik sarf etmis oldugu güzel bir söz. cerceveletilip duvara asilacak kadar güzel bu söz teoride ve pratikte uygulanmis midir onu sorgulamak gerekir. kelimelere degil, icraate bakmak gerekir efendim.


asagidaki sorular ise günümüzde böyle spotlasmis cümlelerin arkasina gizleniyor:

acaba petrol zengini arap ülkelerinde kadinlarin okuma-yazma oranlari neden bu kadar düsüktür?
kadinlarin kacta kaci birakin üniversiteye gitmeyi liseyi bile bitirebilmektedir?
islam cografyasindaki atif yapilmis bilimsel makale sayisi neden günümüzde bu kadar azdir?
israil ve abd islam cografyasini hangi savas araclariyla ters yüz etmektedir ve dolayisiyla bu araclari üretmek icin kullandiklari bilimsel arastirmalar nelere dayanmaktadir?

vs...

siyasal islamcilarin islam tarihindeki kisiliklerin güzel sözlerini bu sekilde sömürmesi, sözün iceriginde geceni "bak gecmiste böyle ulularimizda var" salinimlarinda bulunmalari, bendenizin aklina "lolipopla cocuk mu kandiriyorsunuz?" sorusunu akla getirmistir. aynayi yüzümüze cevirelim artik!

edit: islam cografyasinin parladigi yüzyillar olmustur. ama iste mazide kalmistir. sadece mazide.

bu sözün bu kadar beğenildiği sözlükte tematik çalışma yapanların itin götüne sokulması gerçekten ilginç.

(bkz: kasım 1966 da bir harf öğrenenlerin köleliği bitmiştir duyurulur)

+bak ali bu ne
-w bılıyorum onu
+ya bu
-t
+ama buyuk t simdi ali su duvarlardan basla boyamaya
onunde yillar var.

(bkz: benden bir harf öğrenenin kırk yıl efendisi olurum)