babayla arkadaş olmak

düşüncesi bir yere kadar hoş olabilir "ne yapsam kızmaz a.k." şeklinde bir kisveye bürünülebilir lakin babayla arkadaş olmak yerine baba/evlat çercevesinde bir ilişki yaşanması daha güzeldir. zira arkadaş arkadaştır zaten lakin babanın yeri ayrı olmalıdır, belli bir ayrıcalığı olmalıdır, babanın "baba" olduğu unutulmamaıdır şeklinde düşünmekteyim.

baba,eğer otorite kuramamışsa öyle bir noktaya gelir ki on beş yaşındaki kızının sevgilisiyle karşılıklı kanka gibi oturup konuşmak,yemek yemek zorunda kalabilir.babayla arkadaş olmak ise çocuğun lehinedir çünkü zaten o kafasına göre yaşama hakkı elde etmiştir.