yalnız insan

zülfü livaneli ’nin seslendirdiği parça,küçücükken beri dinlediğim,sevdiğim ama bir yandan da iç yakıcı,kendini küçücük,minnacık,savunmasız,yalnız hissettirici hoş parça.

louis aragon şiiri zülfü livaneli yorumlamıştır. şaraptadı verir hem de kırmızı, ama asla kırıcı değil.

yalnız insan merdivendir hiçbir yere ulaşmayan
sürülür yabancı diye dayandığı kapılardan

yalnız insan deli rüzgar ne zevk alır ne haz verir
dokunduğu küldür uçar sunduğu tozdur silinir

yalnız insan yok ki yüzü yağmur çarpan bir camekan
ve gözünden sızan yaşlar bir parçadır manzaradan

yalnız insan kayıp mektup adresimi yanlış nedir
sevgiler der fırlatılır kimbilir kim tarafından

(bkz: hangi düş yaralanır ki gerçekten)

herhangi bir insandır. yalnızlık insanın, onunla gelen ve onu hiç bırakmayan en nefret verici özelliğidir.

en özgür insandır.

prensiplerinden ödün vermemiş insan.