mostar

gerek bosna gerekse turkiye icin onemli bir sehir.

savas sirasinda hirvatlar tarafindan yikilan mostar koprusunun bulundugu sehir. koprunun bir tarafinda hristiyanlar diger tarafinda muslumnlar yasamaktadir.
bir kac sene evvel onarilarak tekrar hizmete acilmistir. acilista gelenek geregi kopruden insanlar asagiya atlamistir.

zamanında hırvatistan’a dahil edilmek istenen bu yüzden de unutulmaz acılar yaşatılan şehir

acilarini hala silememis sehir, acinin sehri. nufusunun neredeyse tamamini hirvatlar ve bosnaklar olusturur, sirplarin sayisi 100'lerle ifade edilecek kadar azdir.

saraybosna'dan 3 saatlik tren yolculugu sonrasinda ulasiyoruz mostar'a, yesil ve mavinin ic ice girdigi bir yolculuk sonrasi. mostar, neretva nehri'nin iki yakasina kurulmus bir sehir, adini koprusunden almis(bosnakca'da most kopru, mostar kopruyu kontrol eden anlamina gelir).

mostar'i mostar yapan tarihi mostar koprusudur(stari most-old bridge). gunumuzde mostarin iki yakasini baglayan bircok kopru olsa da tarihi mostar koprusu yuzlerce yil sehrin iki yakasi arasindaki tek gecis noktasi olmus, dolayisiyla sehir de bu kopru etrafinda gelismis. ıc savas sirasinda hirvatlar tarafindan yikilan kopru ozune uygun olarak yeniden insaa edilmistir.

"front line", neretva nehri'nin 150-200 metre batisinda yer alan, ic savas esnasinda once sirplarla sonra hirvatlarla savasan bosnaklarinkendilerini savunmak icin tutundugu sinirdir. bu hat boyunda yer alan binalari incelediginizde savasin korkunc yuzunu goreceksiniz.

mostar sahip oldugu guzellikler yaninda konumu itibariyle bircok guzellige de cok yakindir, mostar'a yolunuz duserse kravitce selalelerine ve blagaj'a gitmeden donmeyin.

2008 yılında öğrenciliğim zamanı köprünün restorasyonu bitmiş ve açılışı yapılmaktaydı o zaman gitmiştim. acıları hala çok taze bir yer . köprüden atlama gelenekleri var mostarlıların , oranın eskilerinden ,savaşı görmüş emir paladziç'e teklif etmişlerdi tekrar atlar mısın , bak köprüyü yeniden yaptık diye; cevabını hala unutamam: " dostlar ile beraber o köprü benim için yıkıldı, benim köprüm değil o" . avrupa'nın göbeğinde bu utanç uygarlağımıza yeter de artar bile.