ölüme adım adim

kimi olumsuzluklarin insan bunyesinde yaratmi$ oldugu durum..sonucunun intihara kadar varmasi cok zor olmayan olgu.

oyle durumlar vardir ki goz gormez olur ne i$igi ne sabahi.eski bir meyhanenin catlak duvarlari gibidir hayat, ici yosun tutmu$, kan sizar.minareden ezan okuyan hocanin sesi "olmek zamani geldi, beklemenin bir anlami yok" der gibidir.du$unur insan.sadece du$unur.

acin camlari! hava almak istiyorum! gune$i gormek istiyorum! tum bu sessiz cigliklarla sarsilir beden ama nafile.ne bir duyan olur ne de elini uzatan bir insan.yalnizligin ezgisini yine yalniz soyler insan.eski bir meyhanenin catlak duvarlari gibidir hayat, yosun tutmu$, sararmi$, solmu$.

hic bir zaman hic bir yerde bulamiyorum mutlulugu cunku icimde o. diyerek basladigim 08.01.2oo2 tarihinde yazdigim gunlugumun icerigi ve devami..

bosuna aramamali onu bosuna kacamamali , kacmak sadece kendinden kacistir. bilmek istemiyorum bu kahrolasi dunyada hic bir sey duzeni oturmamis aslinda ilkel olan bu dunyada daha fazla yasamak istemiyorum..

hersey ama hersey hayal kirikligina ugratiyor beni.neden hic birsey bilmiyorum , yada herseyi biliyorum belkide bilinecek bir sey yok ve o bilmezligi ben biliyorum.. evet biliyorum olume adim adim yaklasiyorum ..

"ya$adim ulan ya$ayabildigimi, gerisi ne gam ne tasa" $eklinde du$undurur hayat kimi zaman insani.oysa unutulur ki ki$i biraktiklari ile anilir ardindan, ya$arken ya$ayabildikleri ile degil.kimsenin ardindan cok siklikla duymazsiniz "abi bir independence vardi ne hatun goturmu$tu be piuu" $eklinde soylemleri.oysa mumkun olursa $u $ekilde soylemleri duymaniz muhtemeldir.

"bilgi sozluk’mu? independence diye birisi vardi kimse bilmez ismini, o meydana getirdi buralari, cok cabaladi, guzel de olmu$ olsa ki hala ayakta sapasaglam baksana.."

hepimiz adim adim her gecen saniye olume yakla$iyoruz istemli yahut istemsiz.kimimiz kendi elimizle hizlandiriyoruz gidi$imizi, kimimiz elimizden geldigince saglikli ya$ayarak uzatmaya cali$iyoruz yer kabugu uzerindeki oksijen tuketimimizi.nihayetinde hep birlikte el ele halay cekecegimiz yer ayni.

toprak.

halaya e$lik etmeden once yapilmasi gerekenleri yapip, isminden bir $ekilde ileride bahsedilmeyi saglayan insan oksijen tukettigi tum zaman zarfi icerisinde en azindan bir $eyleri vucuda getirmi$ insandir zannimca.aksi takdirde hayati boyunca soylemi$ oldugu kelimeler kadar anlamsizla$ir hayatta oldugu sure, yalan olur, kiymetsizle$ir.

her kim ki ben oldukten sonra bir gun "evet independence vardi bi hakikatten o noldu o?" cumlesini kurarsa, her kim ki ben oldukten sonra "valla ben az cok biliyorum hakkinda konu$ulanlari, i$e yaramaz $erefsizin birisiymi$ ama iyi bir $eyler de yapmi$ sanirim, gel hadi bir bakalim bilgi sozluk ne alemde $u siralar" derse, i$te o zaman ya$adigim surenin bir bo$luk olmadigini anlayacagim, sarfettigim emeklerin toz bulutlarina kari$ip gitmediginden emin olacagim.

bu da boyle bir hikaye i$te.

(bkz: sevgili gunluk)

(bkz: ölüme beş kala)

yaş otuz beş yolun yarısı eder.
diye düşünür insan ama ,
bir de bakmışın otuzaltıda gider.

..yaklaşmak

(bkz: yaşamak)