aynı pencereden bakmak

kisilerin yasarken, kendi hayat gorusleriyle ozdes yada benzer ozelliklere sahip olan diger insanlari bulduklarinda hissettikleri bir olgudur bu... ’hayata sizinle ayni pencereden bakiyoruz’demek...eger anlamadan ozumsenmeden soylenmisse bu soz, zaten bir sure sonra kendiliginden, ’madem ayni pencereden bakiyoruz neden farkli seyler goruyoruz’sekline donusecektir...bu sozu cok yerinde kullanmak icin, kimlerle ayni pencerede oldugunuza iyi bakmaniz gerekmektedir...hani bazen oyle anlar olur ki ayni pencerenin kenarinda durmak bile zul gelir... birakin birlikte bir yerlere bakmayi hatta kisi diyebilir ki bu durumlarda; beni sil bunun yada bunlarin yanindan, afedersin yanilmisim hayat...olasi seylerdir bunlar, bu baslikta anlatilmak istenen olayin ozu ’hayata ayni pencereden bakiyoruz diyebilmenin dayanilmaz agirligindadir’...bu kelime obegi cok ozenle kullanilmalidir...kolay degildir oyle ayni kisi yada kisilerle bir pencereden bakabilmek hayata...olsa guzel olur tabii...kisi der ki mesela;ne guzel boyle bakabiliyorsak ayni yerden hayata... bakinca ayni seyleri hissedebiliyorsak ne guzel...diyebilmek bunu ne guzel...

-emrah seninle, hayata ayni pencereden bakmanin mutlulugunu yasiyorum, bu kendimi cok iyi hissetmemi sagliyor yaninda...
+iyi oyleyse sorun yok diyosun yani...
-yok aslinda tam olarak oyle degil...
+sorun var mi demek istiyorsun?
-anlatamadim...bak simdi, su kisi gelmis, sahildeki martilara, kuslara ekmek tasimis, onlari besliyor degil mi...ne kadar ornek bir davranis...
+evet goruyorum. isi gucu kalmamis, kahvede de arkadas bulamamis gelmis burada takiliyor iste...
-baska ne goruyorsun?
+sen ne goruyorsan ben de onu goruyorum bilge...nedir bu sacmalik simdi...
-yok emrah ayni yere bakiyoruz ama seninle ayni seyleri goremiyoruz... uzgunum ama yanilmisim bu konuda...hersey bitti...elveda...
+bilge dur gitme, bu hersey demek degildir anlasabiliriz gene de...
-bu hersey degildir ama cok seydir emrah...elbet ayri pencerelerde olan diger insanlar idare edilir gunluk yasamda ama insanin sevdigi boyle olursa bunun idaresi olmaz.hoscakal...
+yaa nerden cikti simdi, bu sahilde kuslari besleyen bunak adam... kiz askimizi bitirdi bir kalemde iyi mi? simdi seytan git diyor su bunak adami........

-nereye gidiyorsun masume?
+bitti hersey bitti yeter artik dayanamiycam, aksam yedigim dayak son olsun zorbacan...annemlere gidiyorum beni bir daha arama ve sorma...
-ozur diledik ya sabah kiz...
+bu yeter mi saniyorsun insan icine cikamaz hale getirdin beni...
-tamam da sirf bu yuzden gidilmez ki masume... baska bir bahane bul sen eniyisi...
+zaten var zorbacan...ayni pencereden bakmiyoruz biz hayata...
-ne dedin sen... pencere filan yoksa sen pencerelere mi cikiyosun ben yokken...
+bak bunu bile anlamiyorsun, pencereyi ne anliyorsun...gidiyorum ben...
-gitme gel lan buraya, once su saclarindan bir tutayim guzelce, acalim pencereyi kenarlarina kenarlarina carptirayim kafani...sonra icabinda, birlikte oradan bakariz hayata, senin ricani da yerine getirmis oluruz boylece gulum...

bu basligin altinda yaptigimiz aciklama ve ornekleme calismalarindan sonra, bir noktanin daha altinin cizilmesi gerekliligi gorulmustur;
burada bahsedilen pencere, kisinin "tek basina" oyle onunde durupta alik alik gelen geceni seyrettigi pencere degildir...bu pencereden kasit kisinin diger insanlarla olan iliskilerinde, hayata bakis acilarinin benzesmesi yada uyusmasi halidir...

burada, kisinin, hayata hep ayni pencerenin onunde durarak bakmasi halini de aciklamak durumu, goruyorsunuz ki kendiliginden tezahur etmistir;eger oyleyse, soz konusu kisinin, kesinlikle diger pencerelerden haberi yok demektir...kayip hayatlarin icinde, kaybolup gitmeye mahkum insan portreleridir bunlar...insanin, bakis acilarinin cok yonlu olabilmesi, kisinin gercek zenginligini ifade eder...cok sey bilmek fazla sey ifade etmez, bunlar kisinin niteligini, bilgili yada bilgisiz insan seklinde basitce tanimlanmasindan oteye de gitmez...
zaten, statukocu ve bagnaz kisilerin hicbir zaman baska pencere arayislari da olmaz...
umuyorum bu iki farkli tanimlamayi birbirinden ayiran farklar gorulebilmistir su anda...

pencereye sığmamak

(bkz: sinoptik)

(bkz: empati)

(bkz: farklı pencerelerden bakabilmek)

ayni pencereden bakmak...

bakarsiniz, bakarsiniz lakin uc asagi bes yukari hep ayni seyleri gorursunuz...
baktiginiz pencere koklu degisiklikler disinda size yeni bir sey gostermez... ogretmez...

yeni ufuklar icin, yeni fikirler icin baska pencerelerden, bilhassa karsi penceredende bakmak gerekir...
bunu sevsenizde, sevmesenizde butunu gorebilmek icin yapmaniz zaruridir...gereklidir...

sizde o begenmediginiz pencerelerden baktiginizda sunu fark edeceksiniz...
her pencerenin kendine has uslubu, goruntusu vede guzelligi vardir...

siz butun bu pencerelerde gordugunuz, begendiginiz guzellikleri kendi pencerenizin goruntusune sokmaya bakin...

aynı pencereden bakmak aynı seyleri düşünebilmeyi ortak görüyü anlatır bize,gercek paylasımlar için baslıca öneri budur...