mahya

ramazan gecelerinde iki minare arasina asilan yazi.

(bkz: hos geldin ramazan)

(bkz: mahya i$iklari)

farsça ay anlamına gelen mah kelimesinin mahiye şeklinden gelen bir kelimedir. islamda mahya diye birşey yoktur. mahya osmanlılara has bir gelenektir. ilk defa birinci ahmed zamanında sultanahmet camiine mahya asılmıştır. o zamanlarda mahyalar yağ kandilleri ile asılırdı. buna mahya kurmak denirdi.yazı da bugünkü gibi latin harfleriyle değil arap harfleriyle osmanlıca yazılırdı. zaman zaman şekillerle de mahya kurulduğu olurdu. günümüz de ise bütün teknolojiye rağmen eski mahyaların zevki bulunmamaktadır. batılı bir yazar osmanlıdaki mahyalar için osmanlıya iki minare arasına yıldız toplar gibi yazdığı yazılar sanat olarak yeter demiştir.

bir çok geleneğimiz gibi artık unutulmaya yüz tutmuş bir türk sanatıdır. bir elin parmakları kadar az mahya ustası kalmıştır.

ramazan ayında yahut kandil gecelerinde iki minare arasında gerili duran hadis-i şerifler yazan her yerden insanların görmesi planlanmış ışıklı yazılardır.

iki gun once istanbul’da ki camilerin uzerinde bulunan mahyalarda $unlar yaziyordu;

"ne mutlu turkum diyene"
"once vatan"
"ordumuza $ukran borcluyuz"
"milli birlik esastir"

kendimi bir anda askerde hissettim. doguda askerlik yapanlar bilir, her dagin uzerinde tepenin uzerinde ne mutlu turkum diyene yazar, ayni o hisleri ya$atti bana iki gun once camiler. bir tek her turk asker dogar eksikleri vardi ki sanirim akillarina gelmedi. yazik olmu$.

not: bu yazilarin yazilmasi fikri, sevgili diyanet i$leri ba$kanligimizin a$mi$ beyin urunleriymi$.

450 yıllık ışık sanatı.