sevmekten korkmak

ancak geçmişte canı çok yanmış bir insanın yapabileceği şeydir..
gidersiniz birini seversiniz..
adeta kendinizi ona adarsınız..
en çok onu seviyorsunuzdur hayatınızda..
veya o sizin hayatınızdır..
en çok onun yanında mutlusunuzdur..
veya mutluluğun adı o dur..
en çok onunla eğlenirsiniz..
veya gulumsemenin anlamı o dur..
en çok o uzer sizi..
gözyaşı da o dur..
sonra bir gun gider..
arkasına son bir kez bile dönüp bakmadan..
veya siz bırakır gidersiniz istemesenizde..
kimseyi sevemem dersiniz kendi kendinize..
" birdaha olmaz "
sonra bir gun birisi çıkar karşınıza..
ummadık bir anda..
pat diye..
aslında yıllardır aradığınız oymuşçasına..
korkarsınız kayıtsız şartsız kendinizi ona adamaktan..
bu sefer korkarsınız sevmekten..
ve sonunda gene kaybetmekten..

(bkz: bir sevmek bin defa ölmek demekmiş)

cekilen acının daha da acıtmaması icin alınabilecek onlemdir.

(bkz: filofobi)

zamanında yaşanmış kötü bir tecrübe nedeniyle yeni başlanan ilişkilerde sürdürülen temkinlilik hali.

yıllarca güzel bir düşü paylaştığın insan gün gelip arkasına dahi bakmadan çekip gittiğinde yaşanılan o acı dolu anlar,günler,aylar neticesinde bir daha asla sevemeyecekmiş gibi hissetmenin,sevsen dahi hep sonucu kötü olacakmış gibi düşünmenin getirdiği korkudur.

korkunun arkasina saklanmis insanın kendisine ihanet eylemidir.