gunebakan

sarkilarbircigligasiginmaksasimdi
evvel zaman içinde dostlar ağaçlara ev kurardık
tatlı bir düş içinde bir yere bir göğe bakardık

gönlümüz kuş gibiydi dostlar dünyaya kanat açardık
tutsak değildik zamana başına buyruk yaşardık

çocuklardık parlak yıldızlardık o zaman
ay büyülüydü yakamoz deniz
ardından koştuğumuz sonbaharlar

çocuklardık parlak yıldızlardık o zaman
artık dönemesek de geriye
ardından koştuğumuz o zamandır

o zaman bu zamandır dostlar ne ister neyi özleriz
denizini arayan akarsulara benzeriz

pencereler bırak açık kalsın geceleri yağmurlar yağsın
günebakan düşlerimiz yağmur sesiyle çoğalsın...

(bkz: yeni türkü)
kasif
içe bakan, içte kanayan.
gergef işlemeciliğin sabrı ile cana susayan,
zamandan alan, ömrü palazlayan;
güneşin huzmeli ahengi ile dalga dalga coşan,
coştukça canabakan,
can ile yaşayan…
ne hünerbazsın sen ey ‘günebakan’.

neden bekliyorsun?


bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

üye ol