aciya kurşun işlemez

sabrin calkalanip tastigi sulardadir
cigliklarla parcalanmis uykularda
burusturulup atilmis asklarda
ve calinmis mutluluklardadir
ses ile yurek
buyuk ruzgarlarin o yanik sarkisi
hala yuselir icimizden dagilir
coskunun doruklarinda surer yankisi

ilk kurban adanirken bir nehire
korkunun ilk nisaninda baslamistir
gozyasinin ilk damlasindan kalma
yasli baharlarla gelmistir bugune
kanla yazilan yasalarala
acligin otag kurdugu sabahlara
ve sonucsuz kalan ahlarla gelmistir
aciya kursun islemez artik
olum bile bu aciyi cellat bilmistir

yok bundan boyle ter yarasi
zincir tusakligi ve sabir
kirbac yalvartmasi sessizligin
can pazari ve kahir yok
her sey yasanan su gun gibi gercek
adimiz halk oldugu gunden beri
bir direnc olmustur bizde sevincler
simdi acinin her kurakliginda
onlar
yuregimizin ovalarina ciselenirler

bosuna degil bu olurcesine sevmek
ve olurken bile yurumek
bosuna degil
hep yatagi olduk tarihin irmaginin
yenilgilerle durulmanin
zaferlerle kopurup kabarmanin
ama hic bir zaman
anasi olamadik gecmisi dogurmanin

yidizlar ve sular taniktir
ac ve kavruk bir memeden
direnmeyi yudum yudum emen
bir cocuk gibi ogrendik
ve direndik
ordular kurduk turku renklerinden
butun agitlari bir hucumda yendik
aciya kursun islemez artik
biz yasamayi zulumsuz sevdik
.
(bkz: adnan yucel)