yuzgorumlüğü

anadolu geleneklerinde damadin gelinin duvagini acmadan once verdigi hediye, para yahut degerli esyaya verilen isim. seytan gorsun yuzunu deyip acmamak bir diger tercihken, bir de gelinin beline baglanan kusagin dugumlerini cozmek vardir ki iste o zaman hayat erkekler icin pek adil degil galiba fikri uyandirir bunyede. belki de ilk gun cektikleri eziyetin ocunu aliyor da olabilirler. onlar da hakli tabi yok sandigin ustunden milleti kaldir, yok muzisyenlere para ver, yok gelini almak icin bir masraf yap, yuzunu acmak icin ayri masraf yap sonra gel bir de dugum coz; ustune de sabahtan aksama kadar dir dir dinle, zor is valla.

bir can yucel siiri,

gözünaydın çubukçu’ya
yağmur duasına çıkmadan
toprak kokusunu bekliyordum
toprağın burnumda tüteceği anı
geldi o

islak ayva tüyleriyle karışık
bir fincan kahvenin kahverengi dumanı
yeşili unutturan
yeni bir yeşile peşrev
iri damlalarla düşen sonbahar
al sana bir yüzgörümlüğü