din toplumların afyonudur

karl marx’in dinler hakkinda soylemis oldugu unlu bir soz.

marx’in kendi diyalektik kavramini ve siyasi goruslerini aciklarken kullandigi cumledir..ona gore din insanlari uyusturan ve gozlerinin onun gormesini engelleyen,dusunceleri etkileyen bir afyondur...

eski türk’lerin savaşçı ruhu öldürmesi yüzünden bir dönem benimsediği felsefe.

at gözlüğüyle bakılarak gösterilen bağlılığın eseri durum. uyuşuk beyinlerle ilerleme kaydetmeden yaşayıp giden dinin hakim olduğu toplumlarda sözün doğruluğunu ispatlamıştır.

sabetaycilarin da savundugu fikir.

edit : kotulenmi$. yanli$ bilgi verdiysem, duzeltin. yoksa bu entry niye kotulenir anlamadim gitti.

(bkz: futbol toplumların afyonudur)
(bkz: milli maçın ertesi sabahı develüasyon oldu sanmak)

marx:din toplumların afyonudur evlat.
kamil:evet abi.antep için de doğunun parisi diyollar.
marx:nerelisin sen?
kamil:afyon karahisar.

’’din, bunalmış mahlukun iç çekişi, merhametsiz bir dünyanın ruhu ve aynı zamanda akılsız bir çağın aklıdır. din halkın afyonudur.’’ cümleyi bu şekilde okumakta fayda var.

’’din, sermaye kölelerinin insancıl düşlerini, insana daha yaraşan bir yaşam isteklerini içinde boğdukları bir çeşit ruhsal içkidir.’’

ayrıca bu yazıyı okumanızda da fayda var.

http://www.kurtuluscephesi.com/lenin/dintr.html

bu mantıkta peygamberler de torbacı oluyorlar.

bu sözün devamında marx şunu da demiştir.“ama bu afyonu onların elinden almayınız. çektikleri acılara dayanamazlar!”.