kedi sahiplerinin devamlı başına geldiğini bildiğim ve kedilerin bundan zevk aldığına emin olduğum olay. bu konuda sayısız anım var ama en korktuğumu anlatayım.
bizimkini yeni sahiplendiğim günler. gözümün önünden ayırmıyorum o kadar seviyorum. bizim odadayız, içeri almıyorum misafir var bizimki korkar. on dakika markete gittim geldim tabiki hanımefendi kayıp. annemi nasıl darlıyorum kadın yeminler ediyor kapıyı bile açmadım diye. sevgilimi darlıyorum, ihtimal vermiyor evin içinde hayvanın yok olacağına fakat bana göre kedim ulvi bir şekilde sonsuzluğa karışmış. yatak altı dolaplar vs derken kulağıma minicik bir gurrlama çalındı. aradım taradım kedicim nevresimin açık kalan düğmesinden yorganın arasına girmiş. o kadar minikki tümsek bile olmamış. çok dikkatli bakarsan nefes alıp verdikçe nevresim küçücük inip kalkıyor.
tabi evcil hayvan bakmada acemilik günlerimizdi. şimdi bordo bereli olduk girdiği her köşeyi ezberledim. şaka şaka 80 metrekare evde hala beni şaşırtmayı beceriyor sıpam.
evde kediyi kaybetmek
Hayvanı doğasından koparıp kıytırık evlerine hapsedenlerin şaşırdığı olay. Sen al sokak kedisini evine tık, sonra bu benden niye kaçıyor diye etrafına salça ol.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?