hayatın sorgulanmaya başlandığı anlar

(bkz: yaz gribi)

birtakım olaylar olur ve sonucunda hayatınızı sorgulamaya başlarsınız. boşuna mı çabalıyorum? etrafımdaki insanlar ile ne kadar mutluyum? tüm bunların amacı ne? gibi sorular kafanızda dönmeye başlar. bunların olduğu anlardır.

planladığın işlerin plana bağlı kalmadan başına buyruk ilerliyor olması. madem uymayacaktı neden bize plan yaptırdı?

(bkz: bütlere kalmak)

çok yoğun günler geçirdiğin zamanlarda bugünlerin sana ilerdeki getirisi ancak ortalama bir maaş olacağını bildiğinden değer mi diye düşünüyorken(acıkmış ve yorgun bir halde) yolda yürürken önünü porsche marka bir arabanın kesmesi ve ancak 18 20 yaş aralığında olan çocukla göz göze gelmemiz. çocuğun gaza basıp uzaması, arkasından bakakalıp din kitap sövmem. 11.06.2016 15.30 lokasyon: istinye..

not: temmuzda 22

(bkz: "allahı en çok güldüren şey , insanların plan yapmasıymış")
(bkz: işte bunlar hep mücadele)

vietnama yagdırılan napalm bombaları veya afrikada hayvanın sidigiyle yıkanan küçük çocuk olabilir.

ankaralı namık'ın ankaralı olmadığını ögrendiğimde başladı herşey.

maaşın artıyor, arttıkça kredi kartı borcun artıyor. her ay kendinden sonraki aya daha fazla borç aktarıyor. kazancın aritmatik arttıkça harcamaların geometrik olarak artıyor. işte bunu ilk fark ettiğinde bir elamet gelir insana.

sorgularsın, sorgularsın da