herseyi biriktirme, atamama, eşya istifleme durumu.
*eski dergiler, kaplar, giysiler, kitaplar, önemsiz e-postalar, faturalar, not tutulmuş ya da liste yapılmış kağıtlar gibi, başka insanlara gereksiz görünen birçok şeyi biriktirmek ya da atmakta zorlanmak,
*kişinin evinin artık uygun bir yaşam alanı olamayacak kadar çok dağınık olması(tüm odaların eşya ile dolmasi sonucu olan dağınıklık, 5-10 eşya dağınıklığı değil yani)
*iş ya da sosyal yaşamdaki endişe ve davranış bozuklukları.
hastalar kendi durumlarının farkında olmuyorlar. genelde etrafındakiler sayesinde tedavi sürecine girebiliyorlar. en zoru, yaptıkları bu istifleme işini doğal algılamalarından ötürü rahatsızlık olarak kabul etmemeleri.
tedavi sürecinde ilaçtan ziyade çoğu psikolojik rahatsızlıkta yararlanılan 'bilişsel davranış terapisi' daha etkili.
edit: anlatım bozukluğu
dipozofobi
dip-köşezohobi ile annem tarafından çöpe atılır. hiç birikmez, hatta bazen işe yarayan şeyleri bile bulamazsınız.
(bkz: anneee, üniversite diplomam nerde?)
(bkz: anneee, üniversite diplomam nerde?)
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?