nefinin en bilinen gazeli, ıtrinin bestesi, goeticanın ukdesidir.
sözleri:
tûtî-i mucize-gûyem ne desem lâf değil
çarh ile söyleşemem âyînesi sâf değil
ehl-i dildir diyemem sînesi sâf olmayana
ehl-i dil birbirini bilmemek insâf değil
yine endîşe bilir kadr-i dür-i güftârım
rûzigâr ise denî dehr ise sarrâf değil
girdi miftâh-ı der-i genc-i maânî elime
âleme bez-i güher eylesem itlâf değil
levh-i mahfûz-ı suhandir dil-i pâk-i nefî
tab-ı yârân gibi dükkânçe-i sahhâf değil
tuti i mucize guyem
zeki mürenin seslendirdigi genelde duyan kişilerin o ne diye suratıma baktıkları türk sanat müzigi parçası.
"mucizeler söyleyen bir papağanım, ne desem (boş) laf değildir. felek ile söyleşemem, aynası saf değil" anlamındaki beyit. nefi bu beyitinde kendini övmüştür. sözlerinin herkes tarafından söylenemeyeceğini çünkü mucizevi olduğunu söyler. söylediği hiç bir şey anlamsız değildir. oysa papağanlar anlamsız konuşur, nefi bu yönüyle diğer papağanlardan ayrılır. eskiden papağanlar aynanın karşısında konuşturulurmuş. aynadaki yansımasını başka bir papağan sandıdığı düşünülürmüş papağanın. "ayna", divan edebiyatında gönüldür. nefi, felek ile konuşamayacağını, çünkü feleğin gönlünün kendisininki gibi temiz olmadığını söyler. böyle insanları hor görür, kendini över. felek saf gönüllü değildir çünkü dönektir. insanlara hak etmediklerini yaşatır. nefide döneminde hak ettiği yere gelememiştir. buna sitem eder. burada yine nefinin kibirli yönünü görürüz.
(bkz: ismail)
(bkz: tutti frutti)
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?