bir can yucel siiri,
alnımda bir ağustos böceği
yapraktan bedenim
ağaçtan bademim
bu zincirinden boşanmış poyrazda
uçuyoruz dolunaya doğru
yel yepelek yelken kürek
uçuyoruz ağaçlar evler duvarlar
uçuyoruz peribacaları
allaha emanet kula selamet
toprak da ayaklandı
bahçeler tarlalar
çiçekleri sarı yeşilleriyle
ardımızdan kızlan’ daki yel değirmenleri
alavra ’ da doludizgin yaban eşekleri
burunlar koylar bükler
dağlarda ki devanaları
balıkaşıran’ da kopuyoruz anakaradan
uçuyoruz mehtapta
acemaşıran faslı okumaya dolunayda
ay ışığı son ati
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?