ellerimde bir goztaşı

ellerimde bir goztasi, gozlerim bos gidiyordum
ne bileyim, bir damlanin boyle deniz oldugunu
sastim, mavi bir fal gibi acilinca onumde
giritli bir olumum varmis, bir balikci fitil gibi
patlayacakmis avucunda otuz cubuklu gencligim
uc gunde mi desem, uc gokte,uc kulacta mi
ben ki, o camgobegi cicekler acan agac
kirilmaz bardaklar gibi tuzla buz olacakmis
ne zaman bogulsam boyle yosun kokuyordu isik
sabahci kahvelerde bir ciroz otuyordu
ve dalgalarimi gecen o deniz soforleri
boyle uyur duslere bindirmis gemiler
uyuklar gibi ustunde mermer masalarin
bir tahta parcasiydim, osmanli bir kazadan kalmis
yuzuyordum, islam kaptanin ahsap ayaginda
obur tahtalara obur insanlara dogru
cumhurdu murekkep baligi, simsiyah yuzuyordum
ne bileyim, bir korkunun boyle destan oldugunu
agardim, nisanlayinca gece, ve yavrulayan yalnizlik
ya da ilk insanin dogdugu, oldugu dagdi moby dick
nefes aldikca filbahriler kopuruyordu sulardan
canlar caliyor kulaklarimda, yunuslar yarisiyordu
alyuvarlar, dolkuslari ve ruzgar midyeleri
dedim, dunya gibi bulut yok dunya ustunde
ellerimde bir goztasi, gozlerim bos gidiyordum
ne bileyim, bir turkunun boyle veysel oldugunu
acildim, cikmaz bir sokak gibi, kapaninca denizde.
.

can yücel