yusuf hayaloglu siiri.
dun sahilde karsilastik..
bir an gozum isirdi, sonra birden tanidim
dusmemek icin zor tuttum kendimi
bacaklarim titredi, bir agaca yaslandim..
yirtilan bir mektup gibi
sisli hatiralarin gerisinden bakiyordu..
eski bir sevdanin durulmamis nehirleri
cirpinarak yuregime akiyordu..
hatirladigim, bir sonbahar gunuydu,
karsimizdaki yeni eve tasindilar
butun gun bakisip duruyorduk
gozleri sanki birer kursundular!.
o zamanlar ben, zipkin gibi bir cocuktum,
liseye yeni baslamistim
onun, saclarini geriye savurup
capkinca gulumsemesinden hoslanmistim..
ne zaman cama ciksam, karsi balkonda
itirli bir cicek gibi tutuyordu
ne zaman bulusalim desem, olomaz diyordu
mektuplasmak ona yetiyordu..
bir tummuz aksamiydi. unutmam
yazlik sinema daha yeni dagilmisti;
bahce kapisinda sikistirip opmustum,
iceri kacip saatlerce aglmisti..
sonralari cok konustuk, gezdik
bazan aglasip bazanda gulustuk
cilgin gibiydik, her firsatta bulustuk,
uluorta opustuk, herkesin diline dustuk..
ailesi bas edemedi, mersin’deki halasina gonderdi
hic arayip sormadim
ben o siralar devrimci oldum,
mahalleden ayrilip yillarca eve de ugramadim..
dunyam degismisti artik
memleketin gidisatini hic mi hic begenmiyordum
forumlara, yuruyuslere katiliyor,
durmadan siir okuyup, ajitasyon cekiyordum..
ah o genclik ruzgari ah..
ezilen insanlari tek basima kurtaracagimi sandim
anarsik bir eylem sirasinda
seken kursunlarla bacagimdan yaralandim..
ameliyatin ardindan yillarca yattim icerde,
dosyam bir hayli kabarmisti..
beni o nemli koguslarda
vefakar anamdan baska hic kimse aramamisti..
iceriden cikinca onu sordum
bir astsubayla evlenip buradan gitmisti..
oysa kibrit agusuyla koluma dagladigim
ismi hala silinmemisti...
hayat devam ediyordu
ickiye vurmustum, unutmayi deniyordum
pencerenin onunde, kuruyan bir cicek gibi
gunden gune tukeniyordum..
anam cokmustu artik, olmeden muruvvet istiyordu
bazan oturup dertlesirdik..
kimsesiz bir kadin varmis, kormus, olur demis
bende fazla uzatmadim, evlendik..
gecmise ait ne varsa; mektuptu, resimdi..
bir bir ayirip yaktim ateste..
nasil gittigini sorarsaniz, ne bileyim,
kor-topal gidiyor iste..
ne var ki, o hircin saclari hep yuzume savruluyor
balkona her baktigimda..
pismanlik, bir eski yara gibi
hala kimildayip duruyor onu hatirladigimda.
biliyorum, onunla olsaydim
boyle kavga edip durmazdim yuregimle..
biliyorum, bu sevdayi ben yiktim,
ben oldurdum bu hoyrat ellerimle!.
dun sahilde karsilastik
bir an bos bulundum, sendeler gibi oldum
oyle bir bakti ki, ben o gozlerde
bir omrun butun acilarini buldum...
bir seyler soylemek ister gibiydi
basini egip, gitti cocuklarinin yanina
nedendir bilmiyorum, fakat
girmek istemedi sanki kocasinin koluna..
ardindan kosup durduramadim, ona soramadim
oylece donakaldim..
cunku o anarsik eylemden beri
ben artik deynekli bir topaldim!..
topla sevda
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?